نام کتاب : چرا دين؟ چرا اسلام؟ چرا تشيع؟ نویسنده : شاكريان، حميدرضا جلد : 1 صفحه : 45
استاد مطهرى در اين باره مىنويسد:
«يك مطلب اساسى در تمدن اين است كه چه چيز بايد هدف تمدن و هدف
بشريت و هدف اجتماع باشد. قطعاً پيامبران توانستند هدف مشخصى را عرضه بدارند و يك
تمدن هدفدار به وجود آورند، در حالى كه بشر امروز هنوز نتوانسته است هدفى براى
تمدن خويش عرضه بدارد. پيامبران گفتند؛ هدف، خدا و لايتناهى و زندگى ابدى و دائمى
بايد بوده باشد و در عين حال توانستند رابطهاى ميان يك زندگى معقول و مرفه و
متكامل و ميان آن هدف برقرار كنند. ولى بشر امروز نتوانسته است يك هدف معقول و
مشخص معرفى كند و در عين حال ميان يك زندگى آبرومند و شرافتمندانه و پر از كار و
نشاط و جوشش و تكامل و آن هدف رابطه صحيح و معقول برقرار نمايد»[1].
بازگشت به دين
برخى از محققان برآنند كه عصر ما عصر بازنگرى و بازگشت به دين است،
زيرا دو قائمه بزرگ مادى گرى و مادى نگرى، يعنى پوزيتيويسم (در زمينه انديشه و
علم) و سوسياليسم و ليبراليسم (در زمينه عمل و اقتصاد و جامعه گردانى) شكست خورده
است و براى بشريت رنج ديده امروز، مجال تأمل در معنويات و بازگشت به سنتهاى مينوى
كه جامعترين مصداق آن دين است، فراهم گرديده است.[2]