كثرت نصوص عقلى و استدلالى در منابع شيعه زمينه مساعدى جهت استقبال از پرسش‌هاى بنيادين فلسفى انسان و توانمندى بسيار بالايى در جهت پاسخ به آنها پديدآورده است؛ در حالى كه پاسخ و شعار بزرگان اهل‌سنت در برابر ساده‌ترين پرسش‌هاى خداشناختى «السؤال بدعة»[1]، بوده است.

استاد لگنهاوزن بر همين مسئله انگشت نهاده و راز اسلام آوردن و تشيع خود را استقبال بى‌نظير اين آيين از پرسش‌هاى انسان مى‌دانند.[2]

6. انديشه سياسى مضبوط

از ويژگى‌هاى تشيع برخوردارى از انديشه سياسى ضابطه‌مند و معيارگراست. در نظر شيعه امامت منصبى، الهى است و امام داراى شرايطى مشخص شده در شريعت مى‌باشد. اين شرايط عبارتند از: عصمت، مشروعيت الهى و تعيين از جانب خداوند و ابلاغ آن از طريق نص نبوى و يا امام بر حق پيشين. در اهل‌سنت اين مسئله شكل ديگرى مى‌يابد. آنان امامت را از آسمانى بودن و وابستگى به تعيين و نصب الهى به زمين منتقل كرده و آن را كاملًا بشرى و به تعبيرى سكولارگونه كردند.

اما اينكه پس از زمينى شدن حكومت ساز و كار ايجاد و كاربست و حفظ و انتقال قدرت سياسى چيست، متأسفانه در اين زمينه انديشه سياسى اهل‌سنت بسيار آشوبناك و فاقد يك اصل اساسى و ضابطه و نظريه جامعى در جهت تعيين امام و حاكم است و همواره به تناسب تغيير وضع حكومت‌ها در جهت توجيه‌

[1] - بنگريد: علامه طباطبايى و شهيد مطهرى، اصول فلسفه و روش رئاليسم، ج 5، ص 17( مقدمه)

[2] - بنگريد: پرسمان( ماهنامه)، پيش شماره اول، خرداد 80، ص 5