امتيازات تشيع‌

1. اصالت در خاستگاه‌

تشيع اصيل‌ترين جريان همراه با ظهور اسلام، مدافع مسلمات دين حنيف، مولود طبيعى آن و مورد تأييد پيامبر اسلام است.

علامه طباطبايى مى‌نويسد: «حقيقت اين است كه شيعه طايفه‌اى از مسلمين است كه به واسطه مخالفت‌هايى كه از اكثريت، نسبت به مسلمات كتاب و سنت مشاهده كرده، در مقام اعتراض و انتقاد برآمده و به ملازمت مسلمات كتاب و سنت برخاسته و دعوت كرده است ... غرض آنها از اين انتقاد، دفاع از يك دسته نصوص مسلمه‌اى بود كه به موجب آنها، ولايت عموم مسلمين به دست اميرالمؤمنين على عليه السلام سپرده شده بود؛ نصوصى كه به موجب آنها اهل‌بيت پيغمبر، پيشوايان دين و مرجع جميع شئون علمى و عملى اسلام معرفى شده بودند و همين نصوص هم‌اكنون نيز به نحو تواتر در دست فريقين- اهل‌سنت و شيعه- موجود مى‌باشد».[1]

[1] - شيعه( مذاكرات و مكاتبات پروفسور هانرى كربن با علامه سيدمحمدحسين طباطبايى)، ص 17 و 20