نكات ديگرى نيز از حديث ثقلين قابل استفاده است كه به جهت اختصار از ذكر آنها خوددارى مى‌شود.[1] آنچه اهميت ويژه دارد اين است كه پيامبر براى هميشه امت را به پيروى از قرآن و عترت فراخوانده و هدايت و بازدارى امت از انحراف را در گرو آن دانسته‌اند. نيز پيامبر صلى الله عليه و آله اهل‌بيت عليهم السلام را همچون كتاب الهى معصوم و مصون از هر كژى و ناراستى دانسته و بر آن شده‌اند كه براى هميشه هاديانى از اهل‌بيت در كنار قرآن براى راهنمايى امت وجود دارند.

كيستى اهل‌بيت عليهم السلام‌

پيامبر صلى الله عليه و آله در مواقع مختلف اهل بيت عليهم السلام و امامان ايشان را معرفى كرده‌اند.

عمربن خطاب از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد: «آيا بايد به همه اهل‌بيت تمسك كنيم؟» پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «خير بلكه به اوصياى اهل‌بيتم: اول آنها برادر و وزير و وارث و خليفه‌ام در ميان امت و آن كسى كه ولىّ هر مؤمنى است؛ (امام على عليه السلام) پس از او فرزندم حسن، و بعد از او فرزندم حسين است، آنگاه نه نفر از فرزندان حسين، يكى پس از ديگرى ...»[2]. در بسيارى از مجامع روايى اهل‌سنت رواياتى مشاهده مى‌شود كه پيامبر صلى الله عليه و آله بر جانشينى دوازده خليفه تصريح نموده است كه جز بر امامان دوازده‌گانه اهل‌بيت عليهم السلام قابل انطباق نمى‌باشد.

پاره‌اى از اين روايات عبارتند از:

1. «كار مردم پيوسته مى‌گذرد تا آنكه دوازده مرد بر آنان فرمان برانند».[3] 2. «شمار جانشينان من به تعداد نقباى موسى (دوازده نفر) است».[4]

[1] - جهت آگاهى بيشتر بنگريد: على‌اصغر رضوانى، شيعه شناسى و پاسخ به شبهات، ج 2، ص 95- 118.

[2] - فرائد السمطين، ج 1، ص 317.

[3] - صحيح مسلم، به شرح نووى، ج 12، ص 202.

[4] - كنزالعمال، ح 14971