2- 3. دارا بودن مضامين علمى؛

نصوص دينى اسلام آكنده از مضامين و مطالب علمى است. در اين عرصه اسلام هم در بردارنده مبانى و پيش‌فرض‌هاى عام و متافيزيكى علوم است و هم دارنده بسيارى از گزاره‌هاى علمى، به گونه‌اى كه يكى از وجوه اعجاز كتاب آسمانى اسلام اعجاز علمى آن شناخته شده تا آنجا كه دانشمندان مسلمان و غير مسلمان صدها كتاب در باب رهاوردهاى علمى قرآن به نگارش درآورده‌اند.

اسلام از جهت سازگارى با علم و دانش بشرى كارنامه درخشانى دارد.

موريس بوكاى،[1] دانشمند فرانسوى، به دو امتياز اساسى در اين رابطه اشاره مى‌كند:

1. غناى فراوان قرآن در حوزه مسائل علمى؛ در حالى كه عهد قديم (تورات) و عهد جديد (انجيل) نسبت به بسيارى از آنها ساكت و فاقد اطلاعات و داده‌هاى مشخصى هستند.[2]

2. استوارى و توافق داده‌هاى قرآن با دستاوردهاى متقن و معتبر علوم روز؛ در حالى كه عهد عتيق و اناجيل به تعارضات آشتى‌ناپذيرى در اين زمينه مبتلا هستند.

بوكاى مى‌نويسد: «من بدون سبق ذهن و با عينيت كامل، ابتدا به قرآن توجه كردم و خواستم درجه سازگارى اين متن را با معلومات علمى امروز بسنجم ... در پايان كار بر من مسلّم شد كه قرآن، به ايجاب و اثبات هيچ مطلبى نمى‌پردازد كه در اين دوره معاصر، بتوان آن را از نظرگاه علمى محل انتقاد و ترديد قرار داد.

[1] -MouriceBucallie .

[2] - موريس بوكاى، عهدين، قرآن و علم، ترجمه: حسن حبيبى، بى‌تا، ص 12، تهران: حسينيه ارشاد