افزون بر آن، نپ تأكيد مى‌كند كه عوامل عمليات روانى، مى‌تواند از شايعه براى كتمان حقيقت، بى‌اعتبار كردن منبع خبرى دشمن، و تغيير ديدگاه ملت‌هاى آماج نسبت به رهبران خويش استفاده كنند.

شايعه در جايى ايجاد مى‌شود كه خبر نباشد و يا خبر از منابع موثق منتشر نگردد. از جمله اولين عناصرى كه در بحث شايعه مطرح مى‌باشند، موضوع، مكان و زمان شايعه است. يك شايعه‌ساز ماهر به خوبى مى‌داند كه شايعه وى بايد موضوعى باشد كه حساسيت بالاى جامعه را در زمان و مكان مناسب به خود اختصاص دهد. رابطه بين موضوع، زمان و مكان مى‌بايد در پخش يك شايعه به خوبى درك و احساس گردد.

در خصوص بحث زمان اعتقاد بر اين است كه يا به موقع بودن پخش شايعه بيشترين تاثير را دارد و همچنين بالاترين تأثير شايعه در لحظه اوج احساسات مردم است. چنانچه شايعه قبل يا بعد از زمان تاثيرگذار مطرح شود، به همان اندازه نفوذ خود را از دست مى‌دهد. مكان پخش يك شايعه نيز مى‌بايد كاملًا داراى مجاورت‌هاى معنوى و جغرافيايى باشد.

شايعه ضريب خود را مديون دو نكته مى‌باشد. اول ابهام در موضوع و دوم اهميت موضوع. هر چه ضريب اهميت يك شايعه بالا باشد، ضريب نفوذ آن نيز به همان ميزان بالا مى‌رود. در ضمن به همان ميزان كه ابهام در قضيه افزايش مى‌يابد ضريب نفوذ شايعه نيز بالا مى‌رود. چنانچه يكى از اين پارامترهاى ابهام يا اهميت صفر شود، ضريب نفوذ شايعه نيز صفر خواهد شد. عوامل ديگرى نيز در پخش‌پذيرش و نفوذ شايعه مؤثرند اما از درجه دوم اهميت برخوردار مى‌باشند. يكى از اين عوامل عناصر پخش شايعه هستند.

به‌طور نمونه پخش شايعه از زبان يك وزير، يك استاد دانشگاه و يا هر منبع‌