مقدمه‌

«هُوَ الَّذِى يُنَزِّلُ عَلى‌ عَبْدِهِ آياتٍ بَيِّناتٍ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ»[1]

«اوست خدايى كه بر بنده‌اش آياتى روشن فرو مى‌فرستد تا شما را از تاريكى‌ها به‌نور هدايت كند.»

جنگ نرم واژه‌اى نو در ادبيات سياسى كشور است كه اگر به درستى تعريف نشود و راه‌كارهاى مقابله با آن شناسايى نگردد باز هم به سرنوشت سخن پيشين مقام معظم رهبرى دچار مى‌شود كه رهنمود ايشان براى نهضت توليد علم و جنبش نرم‌افزارى حتى گاهى توسط نخبگان خود ما به توليد نرم‌افزار تبديل محتواهاى مكتوب به ديجيتال تعبير شد.

غرب در بررسى‌هاى خود به اين نتيجه رسيد كه با محاصره اقتصادى، تحريم‌هاى سياسى، جنگ 8 ساله، ترور شخصيتها و ترورهاى كور مردمى چيزى جز تحكيم اعتقادات و پافشارى بيشتر مردم ايران بر ارزشهاى انقلابى به دست نياورده است نظريات فرانسيس فوكوياما در كتاب پايان تاريخ اين بار جدى‌تر گرفته شد و دشمن با حفظ پرونده‌هاى تحريم و تهديد و ترور پرونده جنگ نرم را پيش روى خود نهاده است. آنچه از نظريه فوكوياما در

[1] - سوره حديد، آيه 57