منابع‌

- قرآن كريم.

- ارفع، كاظم (1363)؛ شرح دعاى مكارم‌الاخلاق، تهران، انتشارات فيض.

- البحرانى، حسن (1350)؛ تحف العقول عن آل الرسول (ص)، ترجمه و تصحيح على اكبر غفارى، تهران، كتابفروشى اسلاميه.

- برونر، ونسان (1380)؛ «نيايش، كليدهرمنوتيكى فهم خدا»، روزنامه ايران، ش 2057.

- بوبن، كريستيان (1375)؛ رفيق اعلى: روزنه‌اى به زندگى فرانچسكوى قدّيس، ترجمه پيروز سيار، تهران، طرح نو.

- جعفرى، محمد تقى؛ تفسير نهج‌البلاغه، ج 15.

- حسينى ارموى (محدث)، ميرجلال الدين (1366)؛ شرح محقق بارع جمال‌الدين محمد خوانسارى بر غررالحكم و دررالكلم عالم جليل عبدالواحد بن محمد تميمى آمدى، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چ سوم.

- خامنه‌اى، سيدعلى (1365)؛ روح توحيد نفى عبوديت غير خدا، قم، دفتر انتشارات اسلامى.

- دبس، موريس (1368)؛ مراحل تربيت، ترجمه عليمحمد كاردان، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چ هشتم.

- دشتى، محمد (1379)؛ ترجمه نهج‌البلاغه حضرت اميرالمؤمنين على (ع)، قم، انتشارات مشرقين، چ سوم.

- راغب اصفهانى (1392)؛ مفردات الفاظ القرآن، دمشق، دارالعلم.

- شريعتمدارى، على (1365)؛ اصول و فلسفه تعليم و تربيت، تهران، اميركبير.