مدح ديگر بندگان تو خواهم شد. (البته اينجا بحث اختيار انسان و رابطه آن با قضا و قدر و توحيد افعالى مطرح مى‌شود كه وارد آن نمى‌شويم). شايد امام (ص) از خدا درخواست مى‌نمايد كه خدايا تو زمينه فقر و تنگدستى مرا فراهم نكن. درست است كه هر چيزى كه در اين دنيا اتفاق مى‌افتد بر اساس علل و اسباب است اما تو خود نيز مسبب‌الاسباب و علت‌العلل هستى. لذا روند زندگيم را به گونه‌اى مقدر بفرما تا دچار فقر نشوم.

فراز بيست و هفتم‌

(الّلهمّ صلّ على محمدٍ و آله و ارزقنى صحّة فى عبادة و فراغاً فى زهادة و علماً فى استعمال و ورعاً فى اجمال.)

«خدايا بر محمد (ع) و خاندان او درود فرست و روزيم كن: تندرستى در عبادت، و آسايش در زهد و دورى از دنيا، و علم با عمل، و پرهيزكارى از روى ميانه روى و اعتدال.»

صحت در عبادت‌

شايد منظور امام سجاد (ص) از صحت در عبادت يكى از چند مضمون زير باشد و يا شايد همه آنها:

1- تأثير تربيت بدنى بر تربيت روحى: منظور از صحت در عبادت شايد اين باشد كه اگر انسان از قدرت و سلامت جسمى و صحت بدنى برخوردار باشد مسلماً قادر است عبادات و فرائض خود را به آداب و به نحو احسن و اكمل ادا كند و لذا بهداشت جسم و بدن و رعايت عوامل سلامت آن بر سلامت و درستى عبادات نيز مؤثر است.