نيازهاى زيستى يا فيزيولوژيكى ذكر كرديم در اين فراز امام (ص) با صراحت بيان مى‌فرمايند. در اين رابطه چند نكته را يادآور مى‌شويم:

1- امام صريحاً بيان مى‌فرمايند كه عدم تأمين رفاه نسبى براى يك جامعه باعث مى‌شود كه حاكميت معنويت و اخلاق در آن جامعه به خطر افتد. اين يك واقعيت است. البته اشتباه نشود، منظور اين نيست كه اگر در جامعه رفاه برقرار شد و يا اينكه در هر جامعه مرفه و هر خانواده مرفه حتماً اخلاق در آن حاكم است و از روح معنوى الهى برخوردار است، خير، بلكه منظور آن است كه انسان به دليل بافت فطرى و خلقتياش به طور طبيعى مجبور به تأمين نيازهاى اوليه زندگى است. تا شكم او سير نشود هرگز به فكر عبادات و معنويات نمى‌افتد، تا روزى و خرج معاش خانواده را فراهم نكند معمولًا فرصت ارتباط با خدا و خلوت با معشوق را پيدا نخواهد كرد. لذا اگر جامعه اى گرفتار فقر شد به احتمال قريب به يقين اكثر مردم آن از معنويات دور شده يا لااقل كمتر به ارزشهاى اخلاقى بها مى‌دهند. امام سجاد (ع) مى‌فرمايند در صورت عدم تأمين رفاه نسبى در جامعه، دو زيان بزرگ در جامعه بروز مى‌كند:

الف: به طور پيوسته دنبال طلب مال و تحصيل معاش رفتن جهت تأمين نيازهاى فيزيولوژيكى خود و عائله و بالنتيجه بالاجبار از عبادت و ارتباط با خدا غافل شدن و بازماندن.

ب: از تبعات عدم تأمين رفاه نسبى يك جامعه، رواج بزهكارى و رذائل اخلاقى و قاچاق و دزدى و دروغ و رشوه و گرانى و كم‌فروشى و تقلب و امثال اينها خواهد بود.