اين كار نيازمند به مربيان و دلسوزان شايسته است و اين به قدرى قابل توجه است كه امام (ع) آن را از خداوند درخواست مى‌كنند. لذا مربيان و والدين بايد متوجه باشد كه در انتخاب آموزشگاه و مربى و دوست براى بچه‌هاى خود نهايت دقت را داشته باشند.

3. نقش عيب‌جويى در سركوب شخصيت انسان: به هر حال اگر ما مورد عيب‌جويى ديگران قرار بگيريم چه به حق و چه به ناحق (منظور اينكه عيب‌جويى را از انتقاد سازنده تفكيك كنيم) تا اندازه‌اى ولو در كوتاه مدت، شخصيت ما لااقل در محدوديت زمانى و مكانى خاصى زير سؤال مى‌رود و باعث تحقير مى‌شود. امام در اينجا با تأكيد بر «حفظ عزت انسانى» از خداوند طلب ايمنى از رذالت عيب‌جويان را مى‌كنند. چون چه بسا عده‌اى مغرض دست به عيب‌جويى زده و انسان قادر به هيچ گونه عكس‌العمل يا راه فرارى نيست. پيامبر (ص) نيز از دست عيب‌جويان به خدا پناه مى‌برد:

«اللهم اني اعوذبك من خليل ماكر عيناه تَرَياني و قلبه يَرعاني ان راي حسنه دفعها و ان راي سيئه اذاعها»

(اخلاق فلسفى، ج 1، ص 328) خدايا به تو پناه مى‌برم از دوست فريب‌كارى كه چشمانش ناظر من است و دلش مراقب من، اگر نيكى ببيند دفن مى‌كند و اگر بدى ببيند بين مردم نشر مى‌دهد. امام حسن عسگرى (ع) اين گونه عيب‌جويان را عامل شكستن پشت آدمى مى‌دانند و اين حكايت از عمق تأثير عيب‌جويى بر عزت انسانى دارد.

«من الفواقر التي تَقصِمُ الظهر، جارٌ ان راي حسنه اخفاها و ان‌