پس مى‌بينيم كه ظاهراً حساسيت در اين فراز بر حفظ «شخصيت» و عزت نفسانى انسانى است. (كودك فلسفى، ج 2 و جوان فلسفى ج 2، بخش‌هاى 24 و 27 و 30)

سوم، باز بر اساس توحيد افعالى كه مسلمين بدان معتقدند در اينجا امام توفيق «اصلاح» و «تحسين» و «تكميل» خصلتهاى زشت و قابل سرزنش و نيز خصلتهاى خوب را از خداوند طلب مى‌كنند. يعنى انسان خود به زشتى خصلتهاى زشت خود پى برده و آنها را اصلاح نمايد. به علاوه از كيفر و عاقبت خوهاى بد خويش آگاه شده و آنها را تحسين و نيكو گرداند. همچنين، مداومت در انجام كارهاى بزگوارانه و داشتن خوى كريمانه.

چهارم، «تمام» معناى خاصى دارد كه با «كامل» كمى تفاوت دارد. چنان‌كه خداوند در قرآن كريم بعد از انجام امر ولايت و امامت على‌بن ابيطالب در روز غدير آيه‌ «اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتي» امروز دينم را بر شما كامل كردم و نعمتم را بر شما تمام كردم (قرآن كريم، سوره مائده، آيه 3)، را بر پيامبر گراميش نازل كرد. تفاوت «اتمام» و «اكمال» در اين است كه گاهى مثلًا يك ساختمان تمام پايه‌ها و ستونها و ديوارهايش كار گذاشته شده و هيچ نقصى ندارد كه درآن صورت مى‌گوييم ساختمان «تمام» شد اما هنوز كامل نشده مثلًا زينت آلات و نقاشى و دكور و غيره كه جزء ضروريات ممكن است باشد هنوز انجام نشده است (مطهرى، مرتضى، امامت و رهبرى، 1366، ص 120). در عبارت امام سجاد (ع) واژه «اتمام» در برابر «ناقصه» آمده و اين نشان مى‌دهد كه انسان گاهى بعضى خصائص خوب را دارا