حسن پسر على، منم پسر پيامبر و منم پسر وصى پيامبر.»

به كلمه «وصى» در عبارت اخير دقت كنيد.

در متن ديگرى آمده كه حضرت فرمود: «پس منم حسن پسر محمد صلّى اللّه عليه و آله» و در مقتل خوارزمى آمده: «منم فرزند پيامبر خدا»[1].

همچنين امام حسن عليه السّلام آن روز فرمود:

«أنا ابن البشير النذير، أنا ابن الداعى الى اللّه باذنه، انا ابن السّراج المنير، انا ابن من أذهب اللّه عنهم الرجس و طهّرهم تطهيرا، انا من اهل بيت افترض اللّه طاعتهم فى كتابه؛[2]

منم فرزند بشير، منم فرزند نذير، منم فرزند آن كس كه به اذن پروردگار مردم را به سوى او مى‌خواند، منم پسر چراغ تابناك، من از خاندانى هستم كه خداى تعالى پليدى را از ايشان دور كرده و به خوبى پاكيزه‌شان فرموده، من از خاندانى هستم كه‌

[1] - مقاتل الطالبين، ص 52؛ تفسير فرات، ص 72 و 70؛ مقتل خوارزمى، ج 1، ص 126؛ حياة الصحابة، ج 3، ص 526؛ مجمع الزوائد، ج 9، ص 146. وى گويد: اين حديث را احمد با اختصار زياد نقل كرده و اسناد احمد و بعضى از طرق بزار و طبرانى در كتاب الكبير حسان موجود است.

تفسير المطالب، ص 179، نقل از: امالى طوسى، ص 169؛ ارشاد مفيد؛ طبقات ابن سعد، ج 2، ص 25 و از جمهرة الخطب، ج 2، ص 7.

[2] - ر. ك: مالكى، الفصول المهمه، ص 146؛ تفسير فرات، ص 70 و 72؛ كشف الغمه، ج 2، ص 159؛ ينابيع الموده، ص 225- 270- 302- 479- 482، نقل از: ابو سعد، شرف النبوه؛ الكبير، طبرانى؛ بزار؛ زرندى، مدنى و ديگران؛ ارشاد مفيد، ص 207؛ فرائد السمطين، ج 2، ص 120؛ مستدرك حاكم، ج 3، ص 172؛ مجمع الزوائد، ج 9، ص 46؛ حياة الصحابة، ج 3، ص 526؛ ذخائر العقبى، ص 138 و 140، نقل از: دولابى، الذرية الطاهره؛ نزهة المجالس، ج 2، ص 186؛ المحاسن و المساوى، ج 1، ص 132 و 133؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 11 و 12؛ احتجاج طبرسى، ج 1، ص 419؛ بحار الانوار، ج 44؛ امالى طوسى، ج 1، ص 121؛ اعلام الورى، ص 208؛ شرح نهج البلاغه، ج 16، ص 30.