باب سيزدهم در حسبت بر بريانگران‌

محتسب مى‌تواند چارپا را پيش از فروبردن در تنور وزن كند و در دفتر خود بنويسد و آنگاه پس از درآوردن دوباره وزن كند. اگر به اندازه يك سوم از وزنش كاسته شده باشد به حد كمال پخته است وگرنه بايد آن را به تنور بازگردانند.

محتسب بايد مراقبت كند كه جز چارپايان لطيف شهرى و فربه را كه منحصرا علف خورد ذبح نكنند و نيز نگذارد كه چارپايان صعيديه (منسوب به صعيد مصر) و براقى (از جنس براق كه بالاتر از خر و پست‌تر از استر است) و مجنس (كه پدرش صعيديه و مادرش براقى يا به عكس باشد) و چارپايان ثنيه‌[1] و لاغر ذبح كنند.

و نيز مراقبت كند كه وقتى فروشنده گوشت چارپا را وزن مى‌كند

[1]- ثنيه بر وزن عطيه يعنى شتر ماده شش ساله و اسب ماده چهار ساله و گوسفند و گاو سه ساله، و جمع آن ثنيات است( ر ك: منتهى الارب و اقرب الموارد).