باب شانزدهم- در حسبت بر سلاخان.
باب هفدهم- در حسبت بر كيپاپزان.
باب هجدهم- در حسبت بر طباخان.
باب نوزدهم- در حسبت بر كبابپزان.
باب بيستم- در حسبت بر هريسهپزان[1].
باب بيست و يكم- در حسبت بر ماهىپزان.
باب بيست و دوم- در حسبت بر زولبياپزان.
باب بيست و سوم- در حسبت بر حلواپزان (شيرينىپزان).
باب بيست و چهارم- در حسبت بر شربتسازان.
باب بيست و پنجم- در حسبت بر عطاران.
باب بيست و ششم- در حسبت بر فروشندگان.
باب بيست و هفتم- در حسبت بر شيرفروشان.
باب بيست و هشتم- در حسبت بر بزازان.
باب بيست و نهم- در حسبت بر دلالان.
باب سىام- در حسبت بر پارچهبافان.
باب سى و يكم- در حسبت بر خياطان و رفوگران و گازران (سپيدكاران).
باب سى و دوم- در حسبت بر حريربافان.
باب سى و سوم- در حسبت بر رنگرزان.
باب سى و چهارم- در حسبت بر پنبهفروشان.
باب سى و پنجم- در حسبت بر كتانفروشان.
باب سى و ششم- در حسبت بر صرافان.
باب سى و هفتم- در حسبت بر زرگران.
باب سى و هشتم- در حسبت بر مسگران و آهنگران.
[1]- هريسه خوراكى كه از گوشت و حبوب كوبيده ترتيب دهند و بهترين آن از گندم و گوشت مرغ تهيه مىشود( منتهى الارب).