باب شصت و هفتم در حسبت بر كاه‌فروشان‌

محتسب بايد مراقبت كند كه كاه‌فروشان كاه باقلا و شبدر و جلبان‌[1] و عدس و ريشه‌هاى گندم (برايب) را در كاه گندم نياميزند، و به خداى بزرگ سوگندشان دهد كه بر مسلمانان تدليس نكنند و جوالهاى تورى آنان معمولى و به وزن 250 رطل مصرى باشد و چون جوال‌ها را از مراكب؟ پر مى‌كنند به جاى ديگر نبرند تا از آن بكاهند و در تورهاى كوچكترى بريزند و آنگاه به معرض دادوستد گذارند. هركه چنين كند بايد تأديب و تعزيرش كنند.

[1]- جلبان به ضم اول گياهى است شبيه به كرسنه و آن را در بعضى نقاط مانند باقلاى تر پزند و با نمك خورند و گاهى هم آرد كنند و از آن نان پزند و تازه آن را نيز ناپخته خورند. خلر هم گويند.( فرهنگ فارسى معين).