ومى‌تواند مركز صدور پيام اسلام باشد،[1] از رويكرد سياست خارجى جمهورى به نظريه «ام‌القرى» تعبير مى‌شود؛[2] نظريه‌اى كه براساس آن- چنانكه در مقدمه قانون اساسى باز آمده- انقلاب اسلامى بايد از مجراى گسترش روابط بين‌المللى با ديگر جنبش‌هاى اسلامى و مردمى راه تشكيل امت واحده جهانى را هموار نمايد.

دو. دفاع از همه مسلمانان و مستضعفان جهان:

چنانكه پيش‌تر نيز اشاره شد، طبق قانون اساسى، نظام جمهورى اسلامى به سعادت همه بشر مى‌انديشد[3] و خود را موظف مى‌داند از حقوق همه انسان‌ها به‌ويژه مسلمانان و مستضعفان جهان حمايت كند.[4] درواقع مسلمانان نمى‌توانند نسبت به سعادت و حقوق انسان‌هاى ديگر بى‌اعتنا باشند؛ زيرا انسان‌دوستى و حمايت از اصول و ارزش‌هاى انسانى و تلاش در راه تحقق به آرمان‌هاى مشترك بشرى و سرانجام حمايت از عدالت و آزادى و استقلال و صلح و امنيت، از آموزه‌هاى بديهى اسلام است؛[5] چنانكه قرآن كريم مى‌فرمايد:

لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بالْبَينَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيقُومَ النَّاسُ بالْقِسْطِ؛[6] ما پيامبران خود را با دلايل روشن فرستاديم و با آنها كتاب و ميزان [/ قوانين عادلانه‌] را نازل كرديم تا مردم به عدالت قيام كنند.

[1]. صادق حقيقت، مسئوليت‌هاى فراملى در سياست خارجى دولت اسلامى، ص 70.

[2]. براى آشنايى بيشتر با نظريه ام‌القرى بنگريد به: محمدجواد لاريجانى، مقولاتى در استراتژى ملى، فصل چهارم.

[3]. جلال‌الدين مدنى، حقوق اساسى و نهادهاى سياسى جمهورى اسلامى ايران، ص 343.

[4]. قانون اساسى، اصول 3( بند 16)، 11، 14، 152 و 154. امام خمينى در پيام خويش به مناسبت سالگرد فاجعه مكه در تاريخ 29/ 4/ 1367 بر اين امر تأكيد فرمود:« من به‌صراحت اعلام مى‌كنم كه جمهورى اسلامى با تمام وجود براى احياى هويت اسلامى مسلمانان در سراسر جهان سرمايه‌گذارى مى‌كند و دليلى هم ندارد مسلمانان جهان را به پيروى از اصول تصاحب قدرت در جهان دعوت نكند و جلوى جاه‌طلبى و فزون‌طلبى صاحبان قدرت و پول و فريب را نگيرد. ما بايد براى پيشبرد اهداف و منافع ملت محروم ايران برنامه‌ريزى كنيم. بايد در ارتباط با مردم جهان و رسيدگى به مشكلات و مسائل مسلمانان و حمايت از مبارزان و گرسنگان و محرومان با تمام وجود تلاش نماييم و اين را بايد از اصول سياست خارجى خود بدانيم. ما اعلام مى‌كنيم كه جمهورى اسلامى براى هميشه حامى و پناهگاه مسلمانان آزاده جهان است و كشور ايران به‌عنوان يك دژ نظامى و آسيب‌ناپذير، نياز سربازان اسلام را تأمين و آنان را به مبانى عقيدتى و تربيتى اسلام و همچنين به اصول و روش‌هاى مبارزه عليه نظام‌هاى كفر و شرك آشنا مى‌سازد.»( بيژن اسدى، سياست خارجى جمهورى اسلامى ايران، ص 74.)

[5]. محمد هاشمى، حقوق اساسى جمهورى اسلامى ايران، ج 2، ص 430.

[6]. حديد( 57): 25.