فصل سوم: گسترش مبارزات و تشديد سركوب‌

مقدمه‌

رويدادهاى نيمه دوم سال 1343 زمينه‌ساز تشديد سركوب مبارزان گرديد؛ چرا كه روند تحولات نشان‌دهنده آن بود كه جريان براندازى رژيم در حال گسترش و تقويت است. شاه تحت فشار شديدى براى ايجاد تغييرات در مديريت‌هاى امنيتى، پليسى و سياسى قرار داشت.

و كشته شدن منصور، فرصت و توجيه خوبى براى بركنارى تعدادى از مسئولان و انتصاب افراد جديد شد.

تيمسار پاكروان، رئيس ساواك، به عنوان فردى معتدل و مورد اعتماد از كار بركنار شد و تيمسار نصيرى كه سابقه طولانى در خشونت و سركوب مبارزان در سمت رياست شهربانى كل كشور و وفادارى بى‌چون و چرا نسبت به شاه داشت، به رياست ساواك منصوب گرديد.[1] همچنين تيمسار حسين فردوست به سمت قائم مقام ساواك و رئيس دفتر ويژه اطلاعات در دربار منصوب شد.

از اين زمان به بعد، حضور و نفوذ موساد، سازمان اطلاعاتى اسرائيل، بيشتر شد و در عمل ساواك در اختيار دو سازمان اطلاعاتى سيا و موساد قرار گرفت. روابط ايران و اسرائيل بسيار

[1]. براى اطلاع بيشتر از فعاليت‌هاى 25 ساله نصيرى بنگريد به: حسين فردوست، ظهور و سقوط سطلنت پهلوى، ج 1