را از محل اقامت خارج شويد بايد نماز را شكسته بخوانيد.[1]

آيةاللَّه خامنه‌اى: اگر در مدت ده روز، به اندازه يك تا دو ساعت در روز- يا چند روز كه مجموع آن به مقدار يك سوم روز يا يك سوم شب باشد- از محل اقامت به اطراف برويد، نماز تمام است و در غير اين صورت شكسته است.[2]

آيةاللَّه سيستانى: اگر مدت رفت و بازگشت، در نصف روز باشد (هر چند برگشتن بعد از رسيدن شب باشد) نماز تمام است؛ مگر آنكه دفعات خارج شدن او به مقدارى تكرار شود كه در نظر عرف گفته شود دو جا يا بيش‌تر اقامت دارد. در اين صورت نماز شكسته است.[3]

آيةاللَّه صافى: اگر از محل اقامت خارج شويد، نمازتان شكسته است.[4]

آيةاللَّه فاضل: اگر به اندازه پنج يا شش ساعت، از محل اقامت به اطراف برويد و بازگرديد، نماز تمام است، به شرط آنكه شب را در محل اقامت بمانيد.[5]

آيةاللَّه مكارم: اگر به اندازه‌اى دور نيست كه جزء مسافرت محسوب شود نماز تمام است.[6]

[1]. تبريزى، توضيح المسائل مراجع، م 1338 و وحيد، توضيح المسائل، م 1346.

[2]. خامنه‌اى، اجوبة الاستفتاءات، س 659.

[3]. توضيح المسائل مراجع، م 1338.

[4]. توضيح المسائل مراجع، م 1338.

[5]. توضيح المسائل مراجع، م 1338.

[6]. توضيح المسائل مراجع، م 1338.