جمهورى اسلامى ايران است و الگوى آنان جوانان مسلمان ايرانى است.[1]

رئول مارك گرچت، تحليلگر اسبق سازمان سيا در امور خاورميانه مى‌نويسد:

مشكل آمريكا (در سلطه به عراق) اين است كه بعضى از روحانيون شيعهنمى‌خواهند فاصله خود را از سياست حفظ كنند. اينها فرزندان معنوى آيت‌الله خمينى هستند.[2]

اين بيدارى اسلامى، در تفكر شيعى از چنان ژرفايى برخوردار است كه فرانسوا توآل مى‌نويسد:

انقلاب اسلامى در ايران و يا جنگ داخلى در لبنان، شيعى‌گرى را به صورت يك عامل ژئوپلتيكى در خط مقدم صحنه بين‌المللى قرار داده است.[3]

بنابراين انقلاب اسلامى در سطح منطقه خاورميانه و كشورهاى اسلامى با ايجاد «بيدارى اسلامى»، نفوذ و سلطه غرب را با چالشى جدى مواجه ساخته است. بدين‌ترتيب، هويت اسلامى روزافزون در اين كشورها، افول قدرت آمريكا و سلطه صهيونيسم را موجب شد؛ تا جايى كه در سال 2006 م ريچارد هاس، رئيس شوراى روابط خارجى آمريكا به‌صراحت اعتراف نمود كه انقلاب اسلامى ايران با سقوط يكى از حاميان سياست‌هاى آمريكا در منطقه، نقش آمريكا در خاورميانه را به قهقرا برده و بدين‌رو خاورميانه جديدى با محوريت ايران در حال شكل‌گيرى است.[4]

5. انقلاب اسلامى؛ شكست ابهت غرب و شرق‌

امپرياليسم جهانى كه با بهره‌گيرى از نفوذ سياسى، سلطه اقتصادى، قدرت نظامى و رسانه‌هاى قدرتمند، دولت‌ها و ملت‌هاى بسيارى را در سيطره خود قرار داده بود، با لگدكوب كردن هويتشان حتى به آنها اجازه نمى‌داد براى رهايى‌شان بينديشند. با انقلاب اسلامى ايران‌

[1]. هفته‌نامه صبح صادق، 14/ 1/ 1385، ص 8.

[2]. روزنامه كيهان، 14/ 2/ 1382.

[3]. فرانسوا توآل، ژئوپليتيك شيعه، ص 20.

[4]. روزنامه كيهان، 2/ 9/ 1385، ص 12.