«درصورتىكه مانعى از خارج ظهور نكند،
موفقيت كار را مسئولم. منتظر اوامر عالى، تهران، 31 مه- 13 ژوئن- 1908، كلنل و.
لياخوف.»
3 گزارش شماره 62 محرمانه
«به ستاد كل منطقه نظامى قفقاز.»
«به رياست كل سررشتهدارى.»
«جناب جلالتمآبا! راجع به سئوال حضرتعالى در باب اقدام قزاقهاى
جوار سفارتخانه انگليس در ممانعت از ورود افراد، افتخار دارم توضيح زير را معروض
دارم:»
«حضرتعالى از طريق گزارشاتم از هدف محاصره سفارتخانه كه ممانعت از
ورود و تحصن مردم در آنجا بود و از اجراى دقيق اين طرح توسط حقير مطلع هستيد. سبب
اتخاذ تدابير ويژه عليه سفارت انگليس از سوى من، بدين قرار است: در شب پنجم-
هيجدهم ژوئن- تلفنا از طرف وزير مختار به سفارت احضار و به من اطلاع داده شد كه
طبق اطلاعات واصله سفارت انگليس با حدس در مورد آنچه در تدارك بودهايم، طرحى مبهم
براى پناه دادن به شورشيان ريخته تا از اين طريق تأثير اقدامات ما را تضعيف كند.
لهذا، وى [وزيرمختار. م] توصيه كرد به نسبت ساير سفارتخانههاى اروپايى، تدابير
خاصترى عليه سفارت انگليس اتخاذ شود.»
«در ربط با اينك وزيرمختار به من توصيه كرده بود- همانگونه كه گزارش
شد- به جاى محاصره سفارت انگليس خانهها و دكاكين اتباع روسيه را كه در مجاورت
آنمكان است محاصره و به اين ترتيب از دسترسى به سفارت ممانعت ورزيم، آنزمان بحثى
از اين مسئله در ميان نيامد.»
«اگرچه اعتراف مىكنم اقدام مأخوذه ما عاقلانهتر بود، زيرا در عين
اينكه نتيجه غايى يكسان بود، انگليسيها را از يك بهانه مستقيم براى اعتراض محروم
مىكرد، اما تصور مىكنم اگر چنين روشى اعمال مىشد، از آنرو نبود كه به نصيحت
عمل نكردم، كه صرفا به آن سبب بود كه در تب و تاب