اما به‌راستى دليل همداستان شدن همه قدرت‌هاى جهانى براى مقابله با انقلاب اسلامى چه بود؟

نيويورك تايمز به‌عنوان يكى از پرنفوذترين سخنگويان غرب، دليل اتحاد بى‌سابقه و مخالفت سرسختانه آنها با ايران را چنين بازگو مى‌كند:

نگرانى اصلى آمريكا اين است كه پيروزى‌هاى ايران به سرنگونى رژيم كنونى عراق و تشكيل يك حكومت اسلامى شبيه آنچه در ايران است بيانجامد. چنين نتيجه‌اى فشار را در جهت ايجاد انقلابى در عربستان و كشورهاى خليج فارس به ميزان قابل توجهى افزايش خواهد داد.[1]

و چنين پيشامدى به‌معناى از دست رفتن منافع بادآورده و سرشار آمريكا و ساير كشورهاى غربى بود. همين نگرانى سبب شد تا وزير خارجه آمريكا اعلام كند:

انقلاب اسلامى خطرناك‌ترين دشمن مشترك تمدن غرب در سراسر تاريخ آن است.[2]

توطئه رويارويى جهانى با انقلاب اسلامى‌

از سال‌هاى 1365 به بعد، شرايط دشوارى براى نظام اسلامى پديد آمد؛ دو ابرقدرت جهانى، كشورهاى غربى و نيز كشورهاى وابسته به آنها، همگى خود را براى رويارويى جدى با ايران در زمينه‌هاى اقتصادى، سياسى، تبليغاتى و نظامى آماده كرده بودند و ايران همچنان يكه و تنها بود. اشاره به برخى از فعاليت‌هاى جهانى با محوريت آمريكا، ما را با شرايط پيش‌آمده اندكى آشنا مى‌كند:

- حمله به پايانه‌هاى نفتى ايران با نظارت مستقيم نيروى دريايى آمريكا،

[1]. بنگريد به: مؤسسه مطالعات و پژوهش‌هاى سياسى، كودتاى نوژه، ص 99 و 100.

[2]. همان، ص 102.