سياسى و به قولى به سبب حمايت برمكيان از علويان، آن‌ها را از ميان برداشت. از جنايات هارون، زندانى كردن امام موسى كاظم (ع) و سرانجام شهيد كردن او با سمّ است.

(ر. ك: تتمة المنتهى. تاريخ برگزيدگان).

79- موسى (هادى)

پس از مرگ مهدى در سال 169 هجرى، پسرش موسى، ملقّب به هادى به جاى او نشست. وى به قساوت قلب معروف بود و از خلفاى شجاع بنى عبّاس است. او در دوران خلافتش بر آن شد تا برادر خود رشيد را از ولايت عهدى خود خلع كند، ولى اجل مهلتش نداد و مرد. مرگش در بغداد به سال 170 هجرى، واقع شده است و عمرش بيست و پنج سال است.

(ر. ك: تتمة المنتهى).

80- حسين بن على‌

حسين بن على بن حسن بن حسن بن حسن، معروف صاحب فخ و قتيل فخّ كنيه‌اش ابو عبد اللّه و مادرش، زينب دختر عبد اللّه بن حسن مى‌باشد. مردم به زينب و شوهرش على بن حسين به خاطر عبادت بسيار آنان، «الزّوج الصّالح» مى‌گفتند. پدر و برادر و عموها و پسران و شوهر زينب، به دست منصور كشته شده بودند، هرگاه براى آنان نوحه‌سرايى مى‌كرد اين جملات را مى‌گفت:

«يا فاطر السّماوات و الأرض، يا عالم الغيب و الشّهادة، الحاكم بين عباده، احكم بيننا و بين قومنا بالحقّ و أنت خير الحاكمين».

حسين در زمان هادى خروج كرد و در «فخ» مكانى به مسافت شش ميل مانده به مكّه به شهادت رسيد. از جانب هادى لشكرى حدود چهار هزار نفر به جنگ حسين آمد و او را با گروهى از يارانش به شهادت رساندند. جسدهاى آنان سه روز، بر روى زمين بود و كسى آن‌ها را دفن نكرد تا درندگان و پرندگان، اجساد آن‌ها را بخورند. شهادت حسين و