ترجمه‌ى قصيده‌

1- مدرسه‌هاى كتاب خداوند از تلاوت خالى شد، و منزلگاه‌هاى وحى و نبوّت به ويرانى گراييد.

2- خاندان پيامبر خدا (ص) را در «خيف منى» و «ركن» و «عرفات» و «صفا» و «مروه» منزل‌ها بود.

3- خانه‌هايى كه به كسانى چون «على» و «جعفر» و «حمزه» و «سجّاد ستايشگر» تعلّق داشت.

4- خانه‌هايى كه از تاخت و تاز دشمنان سبك‌سر، ويران است، نه از گذشت زمان.

5- درنگ كنيد تا از خانه‌هاى بى‌سرپرست بپرسيم، چه مدّت است كه ديگر نماز و روزه‌اى در آن انجام نمى‌گيرد؟

6- كجا رفتند آن‌هايى كه غربت و جلاى وطن پراكنده‌شان كرد؟

7- آن كسانى‌كه در نسبت، ميراث‌دار پيغمبر (ص) و سروران و ياوران مردم بودند.

8- و دشمنانشان، دروغگويان و خونخوارانى، بيش نبودند.

9- آن خاندانى كه چون به ياد شهداى «بدر» و «خيبر» و «حنين» مى‌افتادند، به شدّت مى‌گريستند.

10- مزار برخى از آن‌ها در «كوفه» و مزار گروهى ديگر در «مدينه» و مزار آن ديگرى در سرزمين «فخ» است. درود من نثار همه‌ى آنان باد.

11- قبرى هم از آنان در بغداد است از آن جان وارسته و پيراسته موسى بن جعفر (ع) كه در منزلگاه‌هاى بهشت مشمول رحمت خداى رحمان است.