بازماندگان‌

از مرحوم آيت اللّه شيخ محمّد باقر بيرجندى، بجز تأليفات پرثمر بسيار، نسلى صالح و عالم و نامدار به جاى ماند كه تاكنون در شهر بيرجند منشأ خدمات بوده‌اند.

از آن جمله فرزند بزرگوار ايشان، حضرت آيت اللّه حاج شيخ محمّد حسين آيتى بيرجندى، جانشين پدر در تدريس و تأليف و خدمت به مسلمين بود. وى پس از خواندن ادبيات و سطوح در مشهد (نزد ملا عبد الجواد اديب نيشابورى) و اصفهان (در محضر حاج سيد على نجف آبادى و حاج سيد محمّد نجف آبادى و مير محمّد صادق خاتون آبادى) به نجف اشرف رفت و در درسهاى فقه و اصول آيات عظام:

سيد ابو الحسن اصفهانى، آقا ضياء الدين عراقى، شيخ محمّد كاظم شيرازى و ميرزاى اصطهباناتى شركت جست و به مقام اجتهاد نائل آمد و در 1343 ه. ق به زادگاهش بازگشت و به اقامه جماعت، تدريس، تأليف، پرورش شاگردان و دستگيرى درماندگان و نيازمندان پرداخت. وى در دوران اختناق رضا خانى، چراغ فروزان علم‌ودانش را روشن نگاه داشت و مجالس سوگوارى و شعائر حسينى را احيا كرد و كتابهاى بسيارى نگاشت، كه عبارتند از:

1. شرح كفاية الأصول‌

2. ديوان شعر امام حسين عليه السّلام‌

3. در الفريد فى ماروى عن السبط الشهيد

4. بهارستان در تاريخ و تراجم رجال قائنات و قهستان (چاپ تهران)

5. تذكره شعراى قهستان‌

6. ديوان درّ غلطان‌

7. فوائد العقول: در مسائل فقه و اصول‌

8. مقامات معنوى (چاپ تهران)

9. مقامات الأبرار: در پنج مجلد