ح) نقد و انتقاد

بلاغى با دانش گسترده خود به استوارى پايه‌هاى انديشه و عقايد اسلامى تأكيد ورزيد و به رد و انتقاد بر مذاهبى چون يهود، مسيحيت، بهاييت، ماديت، قاديانيه و ... پرداخت. همچنين به شبهات كسانى چون: ارنست رنان، كشيش لامنس، جرج سائل، داروين پاسخ داد. برخى از آثارش در اين زمينه عبارتند از:

1. رساله‌اى در رد كتاب تعليم العلماء غلام احمد قاديانى‌

2. الشهاب: در رد كتاب حياة المسيح غلام احمد قاديانى‌

3. رساله‌اى در رد حيون: در ايراد و انتقاد از فرقه قاديانيه‌

4. رساله‌اى در رد كتاب ينابيع الكلام‌

5. رساله‌اى در رد كتاب قس جرجيس سائل و هاشم عربى‌

6. داروين و اصحابه: رد بر داروين و پيروان مكتب او كه به چاپ رسيده است.[1]

ط) ادبيات‌

1. آن بزرگمرد متعهد و فريادگر، به مبارزه با تمامى كژيهار زشتيها پرداخت و گاه با تأليف، تصنيف، ترجمه و گاهى با سلاح برّان شعر، به جنگ منحرفان و بزرگداشت ارزشها رفت. اشعارى كه از وى در ضمن كتابهاى گوناگون همچون، اعيان الشيعه،[2] ماضى النجف و حاضرها،[3] الرحيق المختوم و شعراء الغرى، درج شده همگى شاهد صدقى بر اوج تبحر وى در سرودن شعر است.

علامه تهرانى در نقباء البشر گويد:

او اديبى بزرگ و شاعرى نوپرداز بود كه شعرهايى بلند، روان و استوار مى‌سرود.[4]

[1] انصارى قمى، ناصر الدين، اختران فقاهت بررسى زندگى علمى و سياسى گروهى از علماى سده اخير، 2جلد، دليل ما - قم، چاپ: دوم، 1387.

[2]. امين، اعيان الشيعة، ج 4، صص 256- 258.

[3]. آل مجبوبه نجفى، ماضى النجف و حاضرها، ج 2، صص 64- 65.

[4]. تهرانى، نقباء البشر، ج 1، ص 323.