الاحوط و الاقوى.[1] وى در 1342 ه. ق به دنيا آمد، و در 1402 ه. ق بدرود حيات گفت و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه به خاك سپرده شد.

درگذشت‌

سرانجام، فقيه بزرگ قم، پس از عمرى تلاش و كوشش در راستاى ترويج دين و بزرگداشت شعاير الهى، در سال 1341 ه. ق و در 68 سالگى چشم از جهان فروبست و به مواليان طاهرينش پيوست. در وفات ايشان، مردم و حوزه علميه قم يكپارچه عزادار شدند، و بويژه آيت اللّه حائرى بسيار متأثر و نگران گرديد و در تسليت به مرحوم اشراقى و برادران او فرمود:

نه تنها شما يتيم شديد، بلكه برادرى هم از دست من رفت.[2]

مردم حق‌شناس قم، پيكرپاكش را پس از تشييعى باشكوه، در قبرستان شيخان- در جوار مرقد ميرزاى قمى- به خاك سپردند، عاش سعيدا و مات سعيدا.

[1]. شريف رازى، گنجينه دانشمندان، ج 2، ص 70.

[2]. شريف رازى، آثار الحجه، ج 1، ص 220.