شاگردان‌

در محضر آن فقيه فرزانه، شاگردانى چند پرورش يافتند كه برخى از آنان عبارتند از آيات عظام و حجج اسلام:[1]

1. حاج شيخ محمّد على حائرى قمى (1299- 1358 ه. ق) صاحب «مختارات الاصول» و «حاشيه بركفايه»

2. شيخ حسن فاضل (د. 1366 ه. ق)

3. سيد فخر الدين سيدى، نوه دخترى مرحوم ميرزاى قمى (1281- 1363 ه. ق)

4. شيخ محمّد كبير قمى (1290- 1369 ه. ق) صاحب «مطالع الشموس» در علم اصول و «حاشيه بر جواهر»

5. آخوند ملا على اكبر قمى‌

6. شيخ ابو القاسم صغير (د. 1352 ه. ق)

7. حاج سيد ابو القاسم مرتضوى‌

از ميان اين گروه، حاج شيخ حسن فاضل از قم مهاجرت نكرد. وى شاگرد مخصوص آن استاد عالى‌قدر شد و به درجات عالية فقاهت و اجتهاد نايل آمد.[2]

تأليفات‌

از آنجا كه ايشان بجز امامت جماعت و مرجعيت امور دينى مردم، متصدى امر قضاوت، فصل دعاوى و رفع خصومات بود، لذا كمتر تأليفى از او به يادگار مانده است. اما همان نوشته‌هاى اندك او، گواه روشنى بر فضل و فقاهت او است. به گفته آيت اللّه سيد مهدى روحانى:

«وى مجلدى از مباحث عقليه را نگاشته بود، كه در جريان سيل معروف‌

[1]. روحانى، سرالسعادة، مقدمه، ه

[2]. روحانى، سرالسعادة، مقدمه، و.