آكنده از آيات كتاب و احاديث و روايات ائمه اطهار عليهم السّلام نمودم و به اندازه‌اى از فوايد و فضايل گوناگون در آن آوردم كه از همه آنها ديگر شروح خالى است ...».

فوايد كتاب‌

سپس علامه خويى به ذكر فوايد اين كتاب مى‌پردازد و از جمله مى‌نويسد:

من در اين شرح، متن را با توضيحش درآميختم تا به منزله كلام واحد درآمد و جملات آن بر يك نظام قرار گرفت و هرجا كه قدم شارح معتزلى لغزيده، قلمش طغيان كرده و بدى عقيده‌اش او را از جاده هدايت و راستى به دور افكنده بود، كلامش را ياد نمودم و اشتباهاتش را گوشزد و آن را تصحيح كردم و هر سخن حضرت عليه السّلام كه اشاره به واقعه و حادثه تاريخى داشت آن را به سند صحيح بازگو نمودم و هرجا سيد رضى رحمه اللّه كلام امير المؤمنين را به نحو ارسال تقطيع نمود، اندكى از خطبه‌هاى طولانى را آورد و برخى از آنها را تكه‌تكه نمود، من همه آن را با ذكر سند از كتابهاى معتبر مانند: كافى، فقيه، توحيد، ارشاد، بحار و وسائل نقل نمودم و اختلاف نسخه‌ها را ضبط كردم.[1]

مدح كتاب‌

اديب فاضل عبد الحسين ميرزا قاجار، كه خود در تصحيح كتاب با مؤلف مرحوم همكارى داشته است در مدح و توصيف اين كتاب چنين سروده است:[2]

[1]. هاشمى خويى، منهاج البراعة، ج 1، 5- 8.

[2]. همان، ج 1، 245- 246.