تالبوت واگذار شد و حق مالكيت و بهره‌بردارى اين محصول از تمام تجار و كشاورزان ايرانى سلب شد. صاحبان اين پيشه، همه دست خود را از كار بريده و رشته نظم زندگى خويش را از هم پاشيده ديدند. گذشته از اين، به دنبال انعقاد قرارداد بين شاه و كمپانى رژى، سيل فرنگيان و انگليسيان به سوى ايران رهسپار شد. اينان، تحت پوشش شركت رژى به ايران آمده بودند تا يكسره بنياد دين، فرهنگ، سياست، اقتصاد و شرف اسلامى مردم مسلمان ايران را براندازند. هزاران نفر- اعم از كشيشها و ميسيونرها و زنان هرزه و بدكار و بازيگر و جوانان دختر و پسر جوياى كار- به ايران آمدند و به ايجاد بازيگر خانه‌ها، فاحشه خانه‌ها، ميكده‌ها، كليساها و دكانهاى بسيار پرداختند و عزت و شرف ما را پايمال و لگدكوب ساختند. آنان همانند سپاه پيروزى كه وارد كشور مغلوبى شده باشند، با كمال تكبر و غرور و فخرفروشى رفت‌وآمد مى‌كردند، امرونهى مى‌كردند و تمام مقدسات اسلامى را زير پا مى‌نهادند. مرحوم شيخ حسن كربلايى- مورخ تاريخ دخانيه- به خوبى وضع اسفناك آن زمان را شرح مى‌دهد، او مى‌نويسد:

«ايران، «فرنگى بازار» درست و حسابى گرديد، به خصوص تهران كه از فرنگى قيامت و محشر شده بود، هرجا مى‌رفتى فرنگى، خانه فرنگى، دكان فرنگى، بازار فرنگى، كوچه فرنگى، ... خلاصه هر ملت و آيين را در ايران قوت يك به صد افزوده شد، مگر ملت اسلام را كه قوت، بى‌اندازه بكاهيد. در تهران، چندين بازيگر خانه و فاحشه خانه و مهمانخانه- كه در آنجا از هر باب لهو و لعب و هر قسم مسكرات فراهم داشته- و زياده بر صد دكان خمر فروشى باز شد و چندين كليسا و دعوت‌خانه و معلم‌خانه بنا كردند و مسلمانان را به دام دعوت‌خانه‌ها كشانده و به آئين مسيحى خواندند ...».[1]

تهاجمى همه‌جانبه به سوى بنيه دينى، فرهنگى، اقتصادى و سياسى ايران، از

[1]. كربلايى، تاريخ الدخانية، صص 65- 69.