و حديث به نسلهاى آينده. او با اين عمل خود معارف اصيل تشيع را از خطر از بين رفتن و كهنه شدن رهايى بخشيد و به وسيله نقل از جوامع حديثى و يا نسخه‌بردارى و گنجانيدن عين آنها در لابلاى بحار، به احياى آثار سلف صالح اقدام شايسته‌اى نمود و بسيارى از آنها را از خطر فراموشى و انهدام نجات داد.

3. به تدريس كتب حديث و حل مشكلات آنها پرداخت.

4. به تربيت و آموزش بيش از يك هزار تن از علما كه هركدام بعد از وى در بخشى از سرزمين‌هاى پهناور اسلامى، رهبرى دينى مردم را به عهده گرفتند، اقدام نموده و با بيانات و تأليفات خود خلق بسيار را از گرداب هلاكت رهايى بخشيد.

5. در موضوعات گوناگون معارف اسلامى همچون: فقه، تفسير، كلام، حديث، تاريخ، دعا و ... دست به تأليف كتاب‌هاى بسيار زد.

6. با ايراد سخنرانى‌هاى ارزنده و مداوم در مراكز مذهبى و مساجد، شخصا به ارشاد و هدايت عامه مردم اقدام فرمود.

7. با اقامه نماز جمعه و جماعات و رونق مساجد و محافل مذهبى و نوسازى و بناى مساجد توجه شايانى مبذول مى‌داشت.

8. با بيانى ساده و درخور فهم عامه مردم، به سؤالات آنان جواب داده و نكات مبهم و مشكلات آنان را حل مى‌نمود.

9. براى حل معضلات كتب اربعه شيعه كه مدار عمل اماميه بر آن قرار گرفته است توجه و حساسيت خاصى از خود نشان داد چنانكه به كافى و تهذيب، شرح نوشت.

10. ترجمه و نشر معارف اهل‌بيت عليهم السّلام به زبان ساده فارسى براى مردمى كه تازه با تشيع و معارف ائمه هدى عليهم السّلام آشنا شده، ولى به دليل عربى بودن مصادر و منابع از استفاده آنها محروم بودند.

11. جايگزين ساختن مجالس وعظ و امربه‌معروف و نهى‌ازمنكر با قهوه‌خانه‌ها