ولادت‌

آيت اللّه سيد محمّد فشاركى اصفهانى به سال 1253 ه. ق/ 1217 ه. ش، در روستاى- فشارك از توابع اصفهان- ديده به جهان گشود. وى فرزند حاج ميرزا ابو القاسم، فرزند امير شريف، فرزند امير اشرف بوده است. امير شريف همراه با برادرش امير مشرف از زواره به قهپايه- كوهپايه- اصفهان مهاجرت نمودند و امير مشرف در روستاى وير و امير شريف در قريه فشارك اقامت گزيدند.[1]

آقا سيد محمّد 6 ساله‌[2] يا 9[3] ساله بود كه پدرش سيد امير قاسم بدرود حيات گفت و سرپرستى او را مادرش برعهده گرفت.

تحصيلات‌

آيت اللّه سيد محمّد فشاركى 11 ساله بود (1264 ه. ق) كه به عشق فراگيرى علوم دينى، به همراه مادر خود به كربلا نزد برادرش علامه فقيه آقا سيد ابراهيم كبير كوچيد، و ادبيات و منطق را از او آموخت.[4] سپس، وى به فراگيرى فقه و اصول نزد استادان فن اشتغال ورزيد، كه برخى از آنان عبارتند از حضرات آيات:

1. علّامه بزرگ مولا محمّد حسين فاضل اردكانى (1235- 1302 ه. ق)؛ بيشتر تحصيلات مرحوم فشاركى نزد ايشان بوده است.

2. علامه آقا سيد حسن طباطبائى حائرى، فرزند سيد محمّد مجاهد

3. عالم بزرگوار شيخ زين العابدين گلپايگانى (1218- 1279 ه. ق)، صاحب شرح الدرة النجفية

[1]. معلم حبيب آبادى، مكارم الآثار، ج 4، ص 1436؛ اصفهانى، وقاية الاذهان، ص 143.

[2]. اصفهانى، وقاية الاذهان، ص 143.

[3]. تهرانى، نقباء البشر- مخطوط-، ص 134.

[4]. معلم حبيب آبادى، مكارم الآثار، ج 4، ص 1437.