كاشانى (م 1091 ق) صاحب الوافى در حديث والصافى در تفسير و مفاتيح در فقه و محجة البيضاء در اخلاق و ... او در كاشان دار فانى را وداع گفت و در همانجا به خاك سپرده شد.[1]

9. شيخ الاسلام ملا محمّد طاهر قمى (م 1098 ق) مؤلف شرح تهذيب، حكمة العارفين (فى رد شبه المخالفين) و الفوائد الدينية در رد حكما و صوفيه و تحفة الاخيار به فارسى در فضايح صوفيه. او در قم چشم از جهان فروبست و در قبرستان شيخان مدفون است.[2]

10. شيخ المحدثين محمّد بن حسن معروف به شيخ حر عاملى (1033- 1104 ق) صاحب تأليفات بس گرانبهايى همچون وسائل الشيعه، اثباة الهداة، امل الامل، الفصول المهمه، الجواهر السنّيه و صحيفه سجاديه ثانيه. وى آخرين كسى بود كه از علامه اجازه روايت گرفته و متقابلا به او اجازه روايت داده است.[3]

البته اساتيد مجلسى به بيش از بيست تن مى‌رسد كه اين مقاله گنجايش ذكر همه آنها را ندارد.

شاگردان و راويان‌

علامه مجلسى از حوزه درسى بسيار وسيعى برخوردار و سيل مشتاقان علم و دانش از سرزمين‌هاى مختلف اسلامى به سوى او سرازير شده بود. ثمره و بازده اين حوزه با بركت، صدها تن از اعلام علما و نام‌آورترين دانشمندان اسلامى بود كه هركدام در ساخت‌وساز فرهنگ با عظمت شيعه نقش مؤثرى داشته‌اند. ميرزا عبد اللّه افندى اصفهانى تعداد شاگردان او را بالغ بر هزار نفر و سيد نعمت اللّه جزائرى بيش از هزار تن به شمار آورده‌اند كه اينك ما با در نظر گرفتن ظرفيت‌

[1]. همان، ص 633- 642.

[2]. فوائد الرضويه، ص 548.

[3]. همان، ص 473- 477.