12. مصارع الافهام، رد باب يازدهم كتاب تحفة اثنا عشرية (فارسى چاپ شده)[1]

13. التقية[2]

14. الحواشى و المطالعات‌

او در فيصله دادن به دعواها و حل مشكلات، شهرت يافته بود. درباره كراماتش سخنها شنيده شده است. قبر شريفش در حسينية غفران مآب قرار دارد. پس از وى، فرزندانش نيز در جوار پدر به خاك سپرده شدند.[3]

برادران‌

برادران مير حامد حسين، هريك از بزرگان علم و دين و از مفاخر علماى شيعه هند به شمار مى‌رفتند. آنان عبارتند از:

1. سيد سراج حسين موسوى، كه برادر مهتر معظم له، و از شاگردان پدر بزرگوارش و سيد العلماء سيد حسين نقوى (1211- 1273 ه. ق) بود. وى، علاوه بر علوم دينى، بهره فراوانى از طب، فيزيك، رياضى، هندسه و فلسفه داشت، زبان انگليسى و عربى را براحتى مى‌دانست، و بسيارى از بيماران و مبتلايان به وبا را درمان مى‌كرد. وى در 2 ربيع الاول 1282 ه. ق در اثر بيمارى و با درگذشت.[4] از او تأليفاتى ظاهرا برجاى نمانده و در كتابهاى تراجم، بدان اشارتى نشده است. به نوشته سيد مرتضى حسين:

«... او حالات اميرانه در لباس فقيرانه را دوست مى‌داشت. لباس او از نوع‌

[1]. ميلانى، نفحات الازهار، ج 1، ص 159.

[2]. همان، ج 4، ص 405.

[3]. ميلانى، نفحات الازهار، ج 1، صص 128- 131؛ قمى، فوائد الرضوية، صص 595- 596؛ مولانا، مقدمه عبقات الانوار، ج 1، صص 21- 25؛ مدرس خيابانى، ريحانة الادب، ج 4، ص 55؛ مرتضى حسين، مطلع انوار، صص 599- 601.

[4]. لكهنوى كشميرى، نجوم السماء، ج 1، ص 290؛ تهرانى، كرام البررة، ج 2، ص 597.