علامه مير حامد حسين، صاحب عبقات الانوار[1]

مقدمه‌

از آن روز كه اورنگ خلافت الهى و تختگاه وصايت نبوى صلّى اللّه عليه و اله و سلّم، مسندنشين دزدان سقيفه قرار گرفت و جانشينى پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلّم، مورد طمع و حسادت برخى از بيخردان واقع شد، و مقام امامت حقه- كه منصبى آسمانى و مقدس بود- با دسيسه و نقشه‌هاى كينه توزانه عده‌اى، به امرى پست، بى‌ارزش و زمينى تبديل شد و حق مطلق، امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام، از حق خويش محروم‌

[1] (*). اين مقاله نخستين‌بار در مجله مسجد، سال 1379، شماره 54، صص 90- 103، به چاپ رسيده است.