ج- در مدت اجاره شخص اول، دومى حق احداث بنا نداشته است.

ج 2 ف ص 564

(38- 308)

ب- آيا شخص متصرف مصارف يوم بنا را استحقاق دارد يا مصارف يوم تخليه را با قيمت روز؟

ج- اگر متصدى شرعى و مستأجر حاضر به بقاى بنا بشوند به هر نحو تراضى كنند صحيح است. ج 2 ف ص 565

س 112- بعضى از موقوفات هست كه عرصه و اعيان، موقوفه بوده و به مرور زمان اعيان، از بين رفته و فعلًا زمين تنها به اجاره واگذار مى‌شود كه مستأجر ايجاد اعيان براى خود بنمايد. آيا موقوفه به اعتبار اعيان سابق حقّى بر اعيان مستحدثه پيدا مى‌كند يا خير؟ و آيا مى‌شود مستأجر را مقيد كرد كه قسمتى از اعيان را به موقوفه تمليك كند، يا اينكه مى‌توان بدون چنين قيدى فقط عرصه را به اجاره داد؟

ج- اجاره جايز است و به اعتبار اعيان سابقه موقوفه حقى پيدا نمى‌كند، و تمليك يا عدم تمليك نيز تابع قراردادى است كه با مستأجر منعقد مى‌كنند و نمى‌توان مستأجر را ملزم به اين كار نمود. ج 2 ف ص 380

- ر. ك: 494 س 8، 9.

ماده 505: اقساط مال الاجاره كه به علت نرسيدن موعد پرداخت آن بر ذمه مستأجر مستقر نشده است به موت او حالّ نمى‌شود.

- ر. ك: پاورقى «در وفاى به عهد»، (كتاب دين) مس/ 6.

ماده 506: در اجاره عقار آفت زراعت از هر قبيل كه باشد به عهده مستأجر است مگر اينكه در عقد اجاره طور ديگر شرط شده باشد.

مسأله 46- اگر زمينى را براى زراعت اجاره نمايد و آفتى پيدا شود كه حاصل آن را خراب كند، اجاره باطل نمى‌شود و اين جريان موجب نقصى در اجرت نمى‌شود. البته اگر بر موجر شرط كرده باشد به مقدارى كه نقص پيدا شود يا مثلًا نصف يا يك سوم، او را از اجرت برى‌ء الذمّه كند، صحيح است و وفاى به آن لازم است. ج 1 ص 663 (234)