مستحاضه احتياط كند و اگر اوصاف هر دو خون يكى است و هيچ يك از آن نه همه‌اش و نه بعضش در وقت عادت واقع نشود و مساوى عدد عادت هم نباشد. بنابر احتياط اگر اقوا نباشد بايد خون اول را حيض قرار داده و تا پايان ده روز احتياط كند. پس اگر سه روز خون و سه روز پاكى و سپس شش روز خون ببيند بايد سه روز اول را حيض قرار دهد و تا پايان ده روز احتياط كند (يعنى) بين تروك زن حائض و افعال زنى كه در حال پاكى است در آن سه روز پاكى كه در بين دو خون واقع شده است، و بين تروك زن حائض و افعال مستحاضه در زمان ديدن خون دوم تا پايان ده روز، جمع نمايد.

(1)

مسأله 16- صاحب عادت اگر بيشتر از عادتش خون ببيند

و از ده روز تجاوز نكند تمام آن حيض است.

(2)

مسأله 17- زنى كه عادتش در هر ماه يك مرتبه است‌

اگر در يك ماه با فاصله ده روز (اقل طهر) دو مرتبه خون ببيند. پس اگر يكى از آن دو خون در وقت عادت است آن را حيض قرار مى‌دهد، و خون ديگر اگر اوصاف حيض را داشته باشد آن را هم حيض قرار مى‌دهد. و اما اگر داراى صفات استحاضه باشد بايد با جمع بين تروك زن حائض و اعمال مستحاضه احتياط كند و اگر هر دو خون در غير وقت عادت باشند، بايد هر دو را حيض قرار دهد چه هر دو، اوصاف حيض را داشته باشند، چه هر دو فاقد اوصاف باشند. و چه يكى داراى اوصاف و ديگرى فاقد آن باشد اگر چه در خون دوم در صورت دوم (جائى كه هر دو خون فاقد اوصاف حيض مى‌باشد) و در خونى كه فاقد اوصاف حيض است در صورت سوم (جائى كه فقط يكى از آنها داراى اوصاف حيض مى‌باشد) سزاوار نيست كه احتياط ترك شود.

(3)

مسأله 18- زن مبتدئه و مضطربه و زنى كه عادتش ده روز است‌

اگر قبل از ده روز ظاهرا خون قطع شود و احتمال دهند كه خون در باطن باقى مانده است واجب است استبراء نمايند به اين صورت كه پنبه و مانند آن را داخل نموده كمى صبر نمايند سپس آن را بيرون آورند. پس اگر پنبه پاك بيرون آمد بايد غسل كرده نماز بخوانند و اگر پنبه آغشته، هر چند به زردى، بيرون آمد (لك ببيند) بايد صبر كنند تا پاك شوند يا ده روز بگذرد، پس اگر از ده روز تجاوز نكرد همه آن حيض است و اگر تجاوز كرد حكم آن در آينده بيان مى‌شود.

و زنى كه عادتش كمتر از ده روز است اگر قبل از پايان عادتش خون ظاهرا قطع شود بايد استبراء كند، پس اگر پنبه پاك بود غسل كرده نماز بخواند وگرنه بايد تا پايان عادتش صبر كند، پس اگر خون تا پايان عادتش بود و در آخر عادت به كلى قطع شود