responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه تحرير الوسيلة (جامعه مدرسین) نویسنده : خمینی، سید روح الله    جلد : 1  صفحه : 531

نيست و ظاهرا تعزير هم، چنين است، ولى زن اجنبى كه اكراه شود، در حكم زن خودش نيست و در مورد زن خودش بين زن دائم و منقطع فرقى نيست، و اگر زن، شوهرش را اكراه كند، به جاى مرد چيزى بر عهده زن نيست.

(1)

مسأله 7- كسى كه بواسطه مسافرت يا مرضى روزه نمى‌گيرد

، نمى‌تواند، زن روزه‌دار خود را وادار به جماع كند، و اگر او را اكراه كند، بنابر احتياط (واجب) بايد كفّاره او را بدهد.

(2)

مسأله 8- مصرف كفّاره در طعام دادن فقرا يا به سير كردن آنان است‌

و يا به هر كدام يك مد (كه نزديك ده سير است) گندم يا جو يا آرد يا برنج يا نان و يا غير آن از اقسام ديگر طعام، تسليم نمودن، و احتياط آن است كه به هر كدام دو مد از طعام بدهد و در يك كفّاره اگر دسترسى به شصت فقير ممكن باشد، سير كردن يك فقير دو بار يا چند بار و يا دو مد يا چند مد به يك نفر دادن كفايت نمى‌كند، بلكه بايد شصت نفر باشد، ولى اگر يك فقير چند نفر عائله داشته باشد، مى‌تواند به تعداد عائله‌اش براى هر كدام يك مد طعام به او بدهد، در صورتى كه مطمئن باشد كه به آنان مى‌خوراند و يا مى‌دهد و مدّ 1/ 4 صاع است و صاع ششصد و چهارده مثقال و 1/ 4 مثقال است.

(3)

مسأله 9- از طرف ميّت مى‌تواند كفّاره روزه يا غير آن را تبرّعا و بدون درخواست عوضى انجام دهد

ولى تبرّع آن از طرف كسى كه زنده است، اشكال دارد و احتياط واجب آنست كه تبرّع نكند، مخصوصا در كفّاره روزه.

(4)

مسأله 10- در تحقق پى‌درپى بودن دو ماه روزه (كه در كفّاره ماه رمضان لازم است)

روزه ماه اول و يك روز ماه دوّم كه پى‌درپى باشد، كفايت مى‌كند و در بقيه آن مى‌تواند حتّى با اختيار، تفرقه بيندازد و اگر در بين روزهايى كه بايد پى‌درپى روزه بگيرد، بدون عذرى روزه‌اش را بخورد، بايد آنها را از سر بگيرد و اگر عذرى داشته باشد، مانند مرض و حيض و نفاس و مسافرت اضطرارى لازم نيست از سر بگيرد، بلكه باقيمانده را مى‌آورد (و كافى است) و از موارد عذر اين است كه نيّت را فراموش كند تا وقت آن بگذرد، يعنى بعد از ظهر يادش آيد.

(5)

مسأله 11- اگر از هر سه نوع كفّاره ماه رمضان ناتوان باشد

، بايد آنچه مى‌تواند صدقه بدهد، و اگر از صدقه دادن هم ناتوان باشد، بايد استغفار كند، اگر چه يك مرتبه باشد و احتياط آن است كه اگر بعد از استغفار، توانائى يافت، كفّاره را بدهد.

(6)

مسأله 12- در چند مورد قضاى روزه بدون كفّاره واجب است:

(7)

اول- در جايى كه شخصى كه در شب جنب شده است بعد از بيدار شدن دو مرتبه [بخوابد]

نام کتاب : ترجمه تحرير الوسيلة (جامعه مدرسین) نویسنده : خمینی، سید روح الله    جلد : 1  صفحه : 531
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست