بر چهار بگذارد و دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند، (1) سپس معلوم شود كه نمازش سه ركعت بوده است، كه بايد يك ركعت متّصل به آن بخواند، سپس نماز را اعاده كند. و اگر در اثناى نماز احتياط، نقص نمازش معلوم شود، بنا بر اقوا به آنچه كه شارع (مقدّس) جبران نقص نماز قرار داده، است اكتفاء مى‌شود اگر چه در مقدار و خصوصيّات، مخالف نقص نمازش باشد تا چه رسد به اين كه موافق آن باشد، پس كسى كه بين سه و چهار شك نمايد و بنا را بر چهار بگذارد و شروع به دو ركعت نماز احتياط نشسته نمايد و معلوم شود كه نمازش سه ركعت بوده است دو ركعت نماز احتياط نشسته را تمام مى‌كند و به همان اكتفا مى‌نمايد لكن در هر حال مخصوصا در صورت مخالفت نماز احتياط با نقص نماز، سزاوار نيست كه احتياط به اعاده ترك شود، و اما در غير موردى كه آن را جبران نقص قرار داده، مانند اين كه بين سه و چهار شك نمايد و مشغول دو ركعت نماز احتياط نشسته شود، سپس معلوم شود كه نمازش دو ركعت بوده است، احتياط آن است كه نماز احتياط را قطع نمايد و با دو ركعت متّصل، نمازش را جبران نمايد، سپس نماز را اعاده كند، و اگر قبل از وارد شدن به نماز احتياط، نقص نمازش معلوم شود، حكمش حكم كسى است كه بدون عمد از ركعتهاى نمازش كم گذارد كه بايد كمبود آن را همانطورى كه دانستى [1] جبران نمايد، بنابراين نماز احتياط كفايت نمى‌كند، بلكه لازم است نقص نماز را كامل كند و دو سجده سهو را براى سلام بيجا، انجام دهد.

(2)

مسأله 5- اگر در اصل خواندن نماز احتياط شك نمايد

، چنانچه بعد از وقت باشد، به شكّش اعتنا نمى‌كند و چنانچه در وقت باشد، اگر مشغول كار ديگرى نشده و چيزى را كه منافات با نماز دارد، انجام نداده و فاصله زيادى هم پيدا نشده باشد، بايد بنا را بر اين بگذارد كه نماز احتياط را نخوانده است و با يكى از سه چيز (كار ديگر، منافى نماز، فاصله زياد) بنا گذاشتن بر خواندن آن موجّه است، و لكن احتياط آنست كه نماز احتياط را بخواند، سپس نماز را اعاده كند.

(3)

مسأله 6- اگر در كارى از كارهاى نماز احتياط شك نمايد

، مانند اصل نماز، در صورتى كه در محل آن باشد، بايد آن را بجا آورد، و اگر از محل آن گذشته باشد بنا را بر انجام آن بگذارد، و اگر در ركعتهاى نماز احتياط شك نمايد، اقوا وجوب بنابر اكثر است، مگر آن كه بنا گذاشتن بر اكثر موجب بطلان نماز شود كه در اين صورت بايد بنا را بر اقلّ بگذارد، لكن علاوه بر اين، احتياط آن است كه نماز احتياط را اعاده كند، سپس اصل نماز را اعاده نمايد.

(4)

مسأله 7- اگر نماز احتياط را فراموش كند

و به نماز ديگرى چه مستحب باشد يا واجب مشغول شود، واجب است آن را قطع نمايد و نماز احتياط را بخواند، خصوصا اگر نماز دوّم (كه مشغول آن شده)، مترتّب بر نماز اولى باشد، و علاوه بر اين، احتياط آن است كه‌

______________________________
[1] به مسأله 3 احكام خلل، ص 357، مراجعه شود.