(1)

مسأله 2- هر دو شكل سلام بايد طبق ادبيات عرب گفته شوند

و در صورتى كه (صحيح هيچ‌يك از آنها را) نداند، واجب است يكى از آنها را ياد بگيرد، كما اينكه با طمأنينه و آرامش نشستن در حال سلام، واجب است و در حال سلام، تورك (كه روى ران چپ بنشيند و روى پاى راست را روى كف پاى چپ قرار دهد) مستحب است.

(2)

ترتيب‌

(3)

- مسأله- در كارهاى نماز، ترتيب واجب است.

بنابراين واجب است مقدّم داشتن تكبيرة الاحرام بر قرائت، و حمد بر سوره، و تقديم سوره بر ركوع، و ركوع بر سجده، و همچنين ...، پس كسى كه نماز بخواند بگونه‌اى كه در نماز چيز مقدم را عمدا عقب‌تر بيندازد و يا برعكس نمايد، نمازش باطل است و همچنين است اگر سهوا ركنى را بر ركن ديگر مقدّم بدارد اما اگر سهوا ركنى را بر چيزى كه ركن نيست، مقدّم نمايد، مانند آن كه قبل از قرائت ركوع نمايد، اشكالى ندارد و بايد نمازش را ادامه دهد و همچنين است اگر سهوا چيزى را كه ركن نيست، بر ركن مقدّم نمايد، مثل آن كه تشهد را قبل از دو سجده بخواند، اشكالى ندارد، لكن اگر تدارك (و انجام صحيح) آن ممكن باشد بايد برگردد بطورى كه ترتيب حاصل شود، و نمازش صحيح است، كما اينكه اگر سهوا كارى را كه ركن نيست بر غير ركن مقدّم نمايد، اشكالى ندارد پس او هم در صورت امكان برمى‌گردد بطورى كه ترتيب را تحصيل كند و نمازش صحيح است.

(4)

موالات‌

(5)

مسأله 1- موالات در كارهاى نماز واجب است‌

به اين معنى كه بين كارهاى نماز فاصله‌اى نيندازد كه صورت نماز را از بين ببرد، به طورى كه سلب نام نماز از آن صحيح باشد (كه گفته شود: نماز نيست) بنابراين اگر موالات به اين معنى را عمدا يا سهوا ترك كند نمازش باطل مى‌شود و امّا موالات به معناى: «كارهاى نماز را عرفا پى‌درپى انجام دادن» بنا بر احتياط، واجب است و بنابر احتياط واجب، با ترك آن عمدا- نه سهوا- نماز باطل مى‌شود.

(6)

مسأله 2- همان‌طور كه موالات در بين كارهاى نماز- بعضش نسبت به بعض ديگر- واجب است، همچنين در آيات و كلمات، بلكه در حروف قرائت و تكبير و ذكر و تسبيح‌