بعد از غسل بدون فاصله زياد داخل آنها شود. و غسل در اول روز يا در اول شب براى داخل شدن به آن مكانها، در آخر همان روز يا شب كفايت مى‌كند بلكه كفايت غسل روز براى شب و غسل شب براى روز خالى از قوت نيست. و در صورتى كه غسل قبل از دخول ترك شده باشد بعيد نيست كه بعد از دخول براى بودن در آن مكانها غسل كردن مستحب باشد خصوصا اگر قبل از دخول، متمكن از غسل نباشد.

(1) و قسم اول از غسلهاى مستحب فعلى كه استحباب آن براى انجام كارى بعد از آن است مثل احرام و زيارت و مانند اينها، وقت آن قبل از همان فعل است و فاصله افتادن مقدار ذكر شده، بين غسل و فعل، ضررى نمى‌رساند.

و اما قسم دوم از غسلهاى مستحب فعلى وقت آن بعد از تحقق سبب و علت آنست و تا آخر عمر ادامه دارد، اگر چه مستحب است هر چه زودتر انجام دهد.

(2)

مسأله 2- در باقى ماندن غسل مستحب زمانى و قسم دوم غسل مستحب فعلى و باطل نشدن آنها به هيچ يك از حدثها، تأمل است‌

و ليكن بعد از حدث دوباره غسل كردن مشروع نيست.

و اما غسل مستحب مكانى و قسم اول غسل مستحب فعلى، ظاهر آنست كه با حدث اصغر باطل مى‌شوند چه رسد به حدث اكبر. بنابراين اگر بعد از اين غسلها و قبل از دخول در آن مكانها و يا قبل از آن افعال حدثى از او سر بزند، غسل را اعاده نمايد.

(3)

مسأله 3- اگر به گردن او غسلهاى متعدد زمانى يا مكانى و يا مختلف باشد

، در صورتى كه نيت همه را بكند، يك غسل براى همه كفايت مى‌كند.

(4)

مسأله 4- در اينكه وقت عذر داشتن از اين غسلها، تيمم جاى آنها را بگيرد

، تأمل و اشكال است و احتياط آنست كه به قصد رجاء و احتمال مطلوب بودن، تيمم نمايد.

(5)

تيمم‌

(6) «مجوّزات تيمم، چيزى كه تيمم به آن صحيح است، كيفيت تيمم، آنچه در تيمم معتبر است و احكام تيمم»