نباشد نيست، گرچه مورد تأمل است و اگر هر دو زنده باشند و براى زنده ماندن مادر و جنين خوفى باشد بايد انتظار كشيد تا قضاء الهى واقع شود.

(1)

مسأله 8- دفن در زمينى كه اصل يا منفعت آن غصبى است، جايز نيست‌

و از جمله زمينهاى غصبى زمينهائى است كه براى غير دفن، وقف شده و (همچنين) زمينى كه مورد تعلق حق ديگرى است، مانند زمينى كه به رهن گذاشته شده و بدون اذن مرتهن ميت را در آن دفن نمايند و احتياط اولى آنست كه در قبر ميتى كه هنوز نپوسيده دفن نشود و البته نبش قبر براى اين هدف جايز نيست. و دفن در مساجد در صورتى كه ضررى براى مسلمين نداشته و مزاحم براى نمازگزاران نباشد مورد كلام است و احتياطا بلكه بنابر اقوا جايز نيست.

(2)

مسأله 9- دفن كفار و اولاد آنها در قبرستان مسلمين جايز نيست‌

حتى در صورت دفن، بايد نبش قبر شوند، مخصوصا اگر وقف مسلمين باشد و همچنين دفن مسلمان در قبرستان كفار جايز نيست و اگر در اثر معصيت يا فراموشى در آن دفن شود بنابر اقوا نبش قبر او جايز است خصوصا وقتى كه باقى بودنش در قبرستان كفار براى او هتك باشد، كه بايد نبش شده و انتقال داده شود.

(3)

مستحبات و مكروهات دفن‌

(4) اما مستحبات چند چيز است: (5) از آن جمله است- گود كردن قبر تا حد ترقوه [62] يا قامت انسان.

(6) و از آن جمله است- قرار دادن لحد در زمين سخت، به اينكه زير ديواره طرف قبله قبر به اندازه جسد ميت كنده شود و ميت را در آن قرار دهند. و در زمين سست شكافى در وسط قبر به صورت نهرى كنده ميت را در آن قرار مى‌دهند و روى آن سقف مى‌زنند.

(7) و از آن جمله اينكه- قبل از آنكه در قبر قرار بگيرد، جنازه مرد را در پايين پاى قبر و جنازه زن را در جلوى قبر در طرف قبله قرار دهند.

(8) و از آن جمله اينكه- ناگهانى و با شتاب او را در قبر وارد نكنند، بلكه به فاصله دو يا سه ذراع كنار قبر قرار مى‌دهند و بعد از صبر مختصر، مقدار كمى جلوتر مى‌آورند و صبر مى‌كنند سپس او را در لبه قبر قرار مى‌دهند تا آمادگى براى سؤال پيدا كند، زيرا قبر داراى هولهاى عظيم و بزرگى است كه از آنها، پناه به خدا مى‌بريم. سپس او را از تابوت بيرون آورده و با سر اگر مرد باشد و به پهنا اگر زن باشد و با مدارا وارد قبر مى‌كنند.