سيّد حسن صدر درباره سلمان مى‌گويد:

وى حديثِ جاثليق رومى- فرستاده پادشاه روم پس از درگذشتِ پيامبر- را نوشت، شيخ طوسى آن را در الفهرست آورده است‌[1].

اعظمى مى‌نويسد:

به نظر مى‌رسد وى بعضى از احاديثِ نبوى را براى ابى درداء نوشت‌[2].

شمارى از احاديث در مسند احمد از سلمان نقل شده كه دلالت مى‌كند وى از پيروان مكتب تعبُّد محض بود، بلكه با مطالعه سيره عمومى او جزم حاصل مى‌شود كه سلمان از بزرگانِ اين خط مشى مقدّس است؛ و جاى شگفتى نيست، چراكه در شرافت به درجه‌اى رسيد كه پيامبر صلى الله عليه و آله درباره‌اش فرمود: سلمان از ما اهل بيت است.

20. ابو هُرَيره دَوْسى (م 59 ه-)

فضل بن حسن بن عمر بن اميّه ضميرى، از پدرش نقل مى‌كند كه گفت:

نزد ابو هريره حديثى را خواندم، او انكار كرد. گفتم: اين حديث را از خودت شنيدم! گفت: اگر چنين باشد، نزدِ من مكتوب است‌[3].

در احاديث ابو هريره، شواهدى است كه مكتب تعبّد را تأييد مى‌كند و شواهد ديگرى بر خلاف آن هست.

[1] . الفهرست: 142، رقم 338؛ تأسيس الشيعه لعلوم الإسلام: 280.

[2] . مسند بزّار 6: 506، حديث 2546؛ المعجم الكبير 6: 254، حديث 6143؛ التاريخ الصغير 2: 139، حديث 2078- 2079؛ جامع بيان العلم وفضله 1: 74؛ الدراسات 1: 96.

[3] . العلل 2: 591، حديث 3807؛ المستدرك على الصحيحين 3: 584، حديث 6169( متن از اين مأخذ است)؛ فتح البارى 1: 215.