از ابى النضر است كه به وى رسيده كه پيامبر (ص) نسبت به شهداى احد فرمود: درباره آنان گواهى مى‌دهم. ابوبكر گفت: يا رسول الله، ما برادران آنان نيستيم؟ آنان اسلام آوردند، ما نيز اسلام آورديم و پيكار كردند ما نيز پيكار كرديم. پيامبر (ص) فرمود: آرى ولى‌من نمى‌دانم شما پس از من چه چيزهايى (چه مسائلى) را به وجود خواهيد آورد. ابوبكر گريه كرد ....

ابن‌عبد البر در شرح اين حديث در كتاب «التمهيد»[1] مى‌گويد: معناى قول پيامبر (ص) كه درباره شهداى احد فرمود: من شهادت مى‌دهم، يعنى درباره آنان به ايمان صحيح و سلامت آنان از گناه و تبديل و تغيير و منافسه (رقابت با يكديگر) در امر دنيا گواهى مى‌دهم.

تذكر اين نكته لازم است كه عامه اصحاب جز گروهى، از اصل اسلام باز نگشتند. از حديث قبل:

«ان الامة ستغدر بي»

استفاده مى‌كنيم كه اين ارتداد يا تبديل يا احداث كه در روايت بخارى به عامه اصحاب جز عده معدودى نسبت داده شده، در رابطه با همان پيمان شكنى و انحراف از مسيرى است كه پيامبر (ص) براى آنان مشخص كرد.

[1] . التمهيد/ ج 21/ ص 288.