گرامى‌ترين و يكپارچه‌ترين قبايل عرب به‌شمار مى‌رفت و از هشدارهاى پياپى يهوديان جزيرة العرب كه با پيشدستى مژده ظهور مصلح رهايى‌بخش بشر را همراه با رسالت آسمانى پيامبر، به مردم آن سامان مى‌دادند و اظهار مى‌داشتند: «پيامبرى ظهور مى‌كند و بى‌ترديد بت‌هاى‌[1] شما را خواهد شكست» مى‌توان به غوطه‌ور بودن آن جامعه در فساد و تباهى استناد كرد.

2. ايمان پدران پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم‌

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم در خانواده‌اى يكتاپرست و خداشناس ديده به جهان گشود و در محيطى پرورش يافت كه از فضايل بلند اخلاقى و جايگاه پرارج بهره‌مند بود. از سخن و دعاى جدش عبد المطلب مى‌توان به ايمان وى پى برد. زمانى كه ابرهه حبشى براى ويران كردن كعبه به آن سامان حمله كرد، عبد المطلب براى حمايت از كعبه، نه‌تنها به بت‌ها پناه نبرد، بلكه بر خداى توانا توكل نمود.[2]

مى‌توان گفت: عبد المطلب از اخبارى كه بر مقام پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم تأكيد داشت، به رتبه و جايگاه و آينده آن حضرت، كاملا آگاه بود. اوج توجه عبد المطلب به پيامبر زمانى جلوه‌گر شد كه وجود مقدس آن حضرت صلّى اللّه عليه و اله و سلم را در دوران شيرخوارگى، بر درگاه الهى واسطه قرار داد و طلب باران نمود، زيرا عبد المطلب به مقام و جايگاه رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم در پيشگاه خداى سبحان پى برده بود[3]. هشدارى كه عبد المطلب در كودكى پيامبر در خصوص مراقبت و

[1] . بحار الانوار 15/ 231. سيره نبوى 1/ 211، بقره 89.

[2] . سيره نبوى 1/ 43- 62؛ كامل ابن اثير 1/ 160؛ بحار الانوار 5/ 130.

[3] . سيره زينى دحلان در حاشيه سيره حلبى 1/ 64؛ تاريخ يعقوبى 2/ 10.