آشيانههاى
خيانت در برابر قدرت حق و عدالت يكى پس از ديگرى فروريخت، به مجرد اينكه نصرت
الهى در خيبر به وقوع پيوست، خداوند در دل مردم فدك رعب و وحشت ايجاد كرد.
ازاينرو، با اعزام افرادى نزد رسول خدا از او خواستند تا در برابر پرداخت نيمى از
محصولات كشاورزى فدك با آنان قرارداد صلح امضا كند و با فرمانبردارى و صلح و آرامش
زير پرچم حكومت اسلامى زندگى كنند كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم با اين
پيشنهاد موافقت فرمود.
بدينترتيب،
فدك به حكم قرآن به ملكيّت ويژه رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم درآمد،
زيرا مردم آن سامان بدون لشكركشى و تهديد و جنگ، تسليم شدند و پيامبر صلّى اللّه عليه
و اله و سلم فدك را به دخترش فاطمه زهرا عليها السّلام بخشيد[1].
بدینسان،
سرزمين جزيرة العرب از بقيه عناصر خيانتپيشه پاكسازى شد و از شرّ فتنههاى
يهوديان كه اينك خلع سلاح شده و تحت حمايت قانون و دولت اسلامى قرار گرفته بودند،
رهايى يافت.
روز
فتح خيبر، جعفر بن ابو طالب از سفر حبشه بازگشت. رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله
و سلم به استقبال وى رفت و ميان دو چشم او را بوسه زد و فرمود: «از فتح خيبر
شادمان باشم يا از آمدن جعفر؟.»[2]
[1] . مجمع البيان 3/ 411؛ شرح ابن ابى الحديد 16/ 268؛
در المنثور 4/ 177.
[2] . طبقات كبرى 2/ 108؛ سنن كبرى بيهقى 7/ 101؛ سيره
نبوى ابن كثير 3/ 398.