پس
از نخستين ديدار با فرشته وحى آيات قرآن به تدريج نازل مىگرديد.
چنين
برمىآيد كه بعد از نزول آيات نخست سوره مزمّل بر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و
سلم، آن حضرت خويشتن را براى برداشتن گامهاى بعدى در مسير نشر و گسترش رسالت
اسلام و ايجاد جامعهاى اسلامى آماده مىساخت. او مىبايست براى رويارويى با
دشوارىهاى فراوان و سختىهاى پيشبينىشده، آماده مىشد و روند كار خويش را
استحكام مىبخشيد.
دعوت
خويشاوندان، نخستين گامى بود كه آن را عملى ساخت. البته طبيعى به نظر مىرسيد كه
حضرت خديجه عليها السّلام پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم را تصديق كند؛
زيرا روزگارى طولانى با وى معاشرت كرده بود و برجستهترين سجاياى اخلاقى و پاكى
روح و ارتباط با خدا را در آن بزرگوار سراغ داشت.
رسول
خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم در دعوت پسرعمو و دستپرورده خود على بن ابى طالب
عليه السّلام كه در سينهاش قلبى پاك مىتپيد و هرگز به پرستش بتها آلوده نگشته
بود، زحمتى متحمل نشد. ازاينرو، على عليه السّلام قبل از ديگران او را