نام کتاب : امام على و شيعيانش نویسنده : قاسم اف، الياس جلد : 1 صفحه : 101
روايات بر
كسى مخفى نيست كه صلوات گفتن به اهل بيت (عليهم السلام) همراه با رسول خدا (ص) از
اجزاى نماز است و اگر كسى از اميرالمؤمنين و اهل بيت (عليهم السلام) برتر بود،
حتما او شايستگى صلوات و درود را داشت. مضافا بر اينكه قرآن با صراحت اهل بيت
(عليهم السلام) را پاك قرار داده و محبت آنها را بر امت اسلامى واجب كرده است.[1]
از
آنچه ذكر شد مىشود فهميد مقدم داشتن اميرالمؤمنين (ع) بر كل صحابه اطاعت از
فرموده رسول خدا (ص) است. كسى كه معتقد است برترى اميرالمؤمنين (ع) بر ابوبكر و
عمر غلو و تندروى است، بدون ترديد خداوند متعال و پيامبر اكرم (ص) را متهم به غلو
و تندروى كرده است، و هر كه مطيع اسلام است بايد اميرالمؤمنين (ع) را طبق آيات و
روايات بر غير رسول خدا (ص) مقدم بدارد.
2-
سب و طعن
مسألهى
ديگرى كه ابن حجر مطرح كرده اين است كه هر كسى به برترى على بر شيخين سب و بغض را
نيز اضافه كند غالى در رفض است و رافضى تندرو محسوب مىشود.