سيد رضا مؤيد خراسانى‌

سيد رضا مؤيد، فرزند سيد محمّد، در سال 1321 هجرى شمسى در شهر مشهد در خانواده‌اى مذهبى و علاقه‌مند به امور دينى ديده به جهان گشود. ازآثار سيد رضا مويد مى توان به: گل‌هاى اشك، جلوه‌هاى رسالت، نغمه‌هاى ولايت، سفينه‌هاى نور، چكامه عشق و ... اشاره كرد.[1]

وى با ارادت وافرى كه به اهل بيت (ع) دارد درباره امام سجاد (ع) نيز اشعارى سروده كه مورد نظر مضمون پردازان و عاشقان خاندان عصمت و طهارت بوده است. وى در يكى از غزل‌ها كه ما نيز در اين مقال به آن اشاره كرده‌ايم از زبان خود حضرت اوضاع بعد از كربلا و سفر به شام را توصيف كرده و همچنين از حضرت زينب (س) و مقام والاى ايشان كه همواره در كنار ايشان مونسى عطوف بوده تجليل كرده است:

[1] - سخنوران نامى معاصر ايران، برقعى، محمد باقر، نشر خرم، قم، 1373، جلد 5، ص 3428.