ابن حجر در فتح البارى يك سند را خيلى خوب خوانده و در «الاصابه» اين حديث را ثابت دانسته، حاكم دو سند را به شرط بخارى و مسلم صحيح دانسته و ذهبى يك سند را و هيثمى چهار سند را برخى را حسن و برخى را رجالش را ثقه دانسته و شعيب ارنؤوط نيز آن را حسن و البانى صحيح دانسته، و سند عبدالرزاق از عبيده و يك سند ابن سعد غير از سند ديگران بوده و رجالش هم ثقه و هم رجال صحاح سته هستند و مى‌توان گفت كه اين خبر متواتر است.

حالا اين برخوردها با اين همه اخبار با عظمت و متواتر و مسلم، عجيب نيست!

برخى احاديث ديگر در فضائل اميرالمؤمنين عليه السلام را كه سندهاى زياد و صحيح دارد، امام بخارى با تضعيف برخى از سند و معلول نشان دادن آن، رد و تضعيف كرده است كه ما به همين مقدار جهت شناخت جايگاه امام بخارى با اميرالمؤمنين عليه السلام و اهل بيت عليهم السلام و با احاديث فضائل اين خاندان مطهر اكتفا مى‌كنيم. و بايد توجه داشته باشيم كه امام بخارى حتى حديث متواتر (حسن وحسين سرور جوانان اهل بهشت‌اند) را نيز در صحيحش روايت نكرده است.

امام بخارى و رهبانيت‌

معروف از حيات امام بخارى اين است كه ايشان ازدواج نكرده است. با وجود اين‌كه اسلام روى اين موضوع تأكيد زياد نموده و ترك آن‌را شديداً مذمت كرده است. البته علماى اهل سنت در اين مورد دو دسته شده‌اند: يك دسته از اين عمل بخارى دفاع كرده‌اند و دسته دوم بر او عيب گرفته‌اند كه چرا اين سنت را ترك كرده است!

اما نظر اسلام در باره اين عمل:

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرموده‌اند: «نكاح سنت من است؛ پس هر كه از سنت من روى گرداند از من نيست.»[1]

به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله خبر رسيد كه برخى از اصحاب گفتند: ازدواج نمى‌كنيم و برخى گفتند: نمى‌خابيم، غذا نمى‌خوريم و ... حضرت فرمودند: «چه شده به برخى كه چنين سخنانى مى‌گويند،

[1] . فتح البارى ابن حجر، ج 9، ص 91.